وقت مخصوص نماز ظهر،از اول ظهر است تا وقتی که از ظهر به اندازه خواندن نماز ظهر بگذرد و وقت مخصوص نماز عصرموقعی است که به اندازه خواندن نماز عصر وقت به مغرب مانده باشد که اگر کسی تا این موقع نماز ظهر را نخواند ظهر او قضا شده و باید نماز عصر را بخواند؛ البته باید توجه داشت که وقت مخصوص ، برای مسافر و غیرمسافر فرق دارد.
وقت مشترک نماز ظهر و عصر ما بین وقت مخصوص نمازظهر و وقت مخصوص نماز عصر وقت مشترک نماز ظهر و عصر است.
وقت مخصوص نماز مغرب از اول مغرب است تا وقتی که از مغرب به اندازه خواندن سه رکعت نماز بگذرد، که اگر کسی مثلامسافر باشد و تمام نماز عشا را در این وقت بخواند،احتیاط مستحب آن است که بعد از نماز مغرب نماز عشا را دوباره بخواند و وقت مخصوص نماز عشا موقعی است که به اندازه خواندن نماز عشا به نصف شب مانده باشد،که اگر کسی تا این موقع نماز مغرب را نخوانده ،باید اول نماز عشا و بعد از آن نماز مغرب را بخواند.
 |
|
درباره چرایی نماز خواندن باید گفت ما وقتی نماز می خوانیم با کسی حرف می زنیم که بسیار بزرگ و با عظمت است طوری که بزرگی و عظمت او را نمی توانیم توصیف کنیم یا کسی را با او مقایسه کنیم و بگوییم بزرگی و مقامش مانند فلان شخص است راستی وقتی خیلی سال‌ها پیش به دبستان می رفتم مدیر مدرسه برای من شخصیت بسیار بزرگی بود و احساس می کردم که کسی مانند او دارای این میزان شخصیت و احترام نسبت و روزی که من به اتفاق مادرم برای کاری به او مراجعه و پیش او رفتم و او با من به صحبت نشست و در خود احساس غرور و شخصیت می کردم و به خود می بالیدم که با چنین فرد بزرگی هم صحبت شده ام تا چند روز و هفته های بعد این موضوع رابا بچه ها در میان می گذاشتم و به خود می بالیدم زیرا با صحبت کردن با او احساس خوبی به من دست داده بود و احساس می کردیم که من هم فرد بزرگ و با شخصیتی شده ام که توانسته ام با او هم کلام شوم. در نماز ما با کسی صحبت می کنیم که از همه بزرگ تر و دانا تر و مهربانتر است طوری که هیچکس به دانایی توانا یی مهربانی وبزرگی او نمی رسد . اگر ما وقتی که می خواهیم نماز بخوانیم به یاد بزرگی و توانایی و مهربانی و قدرت خداوند بیفتیم و این نکات را برای خود یاد آوری کنیم از اینکه با او هم کلام می شویم در خود احساس بزرگی می کنیم و وقتی این ارتباط و صحبت را هر روز تکرار می کنیم و با توجه به او نیایش می کنیم بین ما و خدا انس و الفت و دوستی ایجاد می شود که این دوستی در تمام مراحل زندگی به درد ما می خورد چرا که خدا همه جا هست همیشه صدای مرا می شنود و همیشه درد مرا خوب می فهمد همیشه نسبت به من از همه حتی مادرم مهربان تر است حتی محبتی که مادرم به من داردرا خدا به او داده تا با من مهربان باشد و من در دنیا احساس تنهایی نکنم و با محبت او رشد پیدا کنم و عقل و شعور م به مرحله بالا تری برسد که بتوانم فکر کنم و بفهمم که همه این صحبت ها و محبت ها ی دیگری که به من می رسد ذره ای از محبت بی انتهای خداوند است زیرا اوست که همه ما را آفریده و محبت را در قلب های ما قرار داده بخاطر همین محبت ها و نعمت هایی که خدای بزرگ و مهربان به من داده است هر روز نمازم را با نام او او و با تشکر ا زاو شروع کنم و می گویم {بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله رب العالمین} من از دیگران محبت و کمک می بینم همه و همه بخاطر توست پس اگر من از آنها تشکری می کنم در واقع این تشکر به تو بر می گردد چرا که تو این نیرو را در بدن آنها قرار دادی که با دستهانشان به کمک من بیایند و با فکر شان مشکلات را حل کنند . {لرحمن الرحیم} تو به ما نعمت هایی بخشیدی و این نعمت ها را برای همه پاشیدی در این دنیا که هستیم همه را مشمول نعمت های بی پایانت کردی گفتی از این نعمت ها طوری استفاده کنیم که از بین نروند بلکه بیشتر شوند و به وسیله پیامبرانت راهها یی را که باعث زوال و از بین رفتن نعمت وظهور قهر تو می شد را برایمان گفتند و در آخر هشدار دادی که جهان دیگری بعد از این جهان در پی دارم که در صورتی که از نعمت ها درست استفاده کنیم ودر جای خود مصرف کنیم و اسراف و گناه نکنیم در آن جهان که نتیجه اعمال این دنیا ماست به نعمت های زیبائهای و لذت های بیشتر و بزرگتری خواهیم رسید که در فکر و عقلمان نمی گنجد اما اگر درست نعمت ها را مصرف نکردیم دیگر در آنجا از نعمت لذت و محبت خبری نیست . مالک یوم الدین} چرا که آن روز حاکم فقط تویی به کسی ظلم نمی کنی و عادلانه رفتار می کنی اگر کسی در این دنیا نعمت ها را در راه خودش مصرف نکرد نباید در دنیایی دیگر مثل کسی باشدکه ما سعی و تلاش از نعمت ها مراقبت کرده واز آنها استفاده کرده از نعمت زبانش بوسیله نگه داشتن از دورغ و غیبت و تهمت ..... قدردانی کرده و چمش را از دیدن منظره های نادرست نگه داشتن گوشش را از شنیدن نغمه های شیطانی حفظ کرده و ..... و اینها را به راحتی انجام نداد چرا که شیطان هم او را وسوسه می کرده که نعمت زوالی کند اما او با تلاش خود و باکمک تو توانسته بر آنها پیروز شود . ایاک نعبد وایاک نستعین}خدا همه قدرتها و محبت ها ....... از چشمه فیاض تو نشات می گیرد توبه همه چیز دانایی وآگاهی و راه چاره را از همه بهتر می دانی و راه رشد وخوشبختی مرا در دنیا و آخرت تو از همه بهتر برنامه ریزی می کنی چرا که تو مرا آفریده ای و به سود و زیان من آگاهی داری پس تنها تو شایسته اطاعت و پرستش هستی من تنها در برابر تو و نعمت هاتو ست که واله و شیدا می شوم و در برابر عظمت تو سر تعظیم فرود می آورم و باز تنها از تو کمک می طلبم و به کسی جز تو امید نمی بندم چرا که دیگران اگر کمک تو باشد توانی ندارند او اگر در راه تو نباشند به من کمکی نخواهند رساند علاوه بر اینها دیگران همیشه نیستند و درد مرا نمی فهمند و به همین خاطر نمی توانند به من کمکی برسانند مگر آنکه لطف تو یار شود و به وسیله مدد تو مرا یاری می دهند اهدنا الصراط المستقیم } خدایا من به این اعتراف رسیدم که حمد وسپاس مخصوص توست و اگر بهشت و دوزخی هست به عدل تو و اطاعت و پرستش شایسته توست اما تو می دانی که وسوسه شیطان مرا رها نمی کند وسعی دارد یاد لطیف تو را از خاطرم پاک کند واندیشه های پلید وحرام به تصویر کشد اما تو دست ناتوان مرا بگیر و به راه راستی و پاکی هدایت کن صراط الذین انعمت علیهم }همانطور که انسانهای پاک نهاد را هدایت کردی و به نعمت هدایت توفیق نعمت رهیری مردان حق ونعمت علم وعمل وجهاد وشهادت بهره مند ساختی غیر المغضوب علیهم} آنها که بر اثر اعمال زشت و انحراف عقیده غضب تو را دامنگیرشان شده و نه آنها که جاده حق را رها کرده و در بیراهه گمراه و سرگردان شدند ( 1) هر روز در نماز چند بار با خدا نیایش می کنیم و هر بار با توجه و تمرکز فکر تکرار می کنیم که حمد و ستایش مخصوص توست نعمت ها از آن تو بهشت و دوزخ به عدل تو و اطاعت و پرستش شایسته توست در طول روز در کنار هرنعمت دست مهربان خدا را می بینیم و با نعمت ها خدا بر او نمی شوریم و نمک نشناسی نمی کنیم و چون او را سر چشمه نیکیها و خیر ها می دانیم اطاعت او را بر اطاعت دیگران ترجیح می دهیم و برای رشد و صلاحمان و نجات از گرفتاریها تنها ا زاو کمک می طلییم و به این ترتیب در طول روز به یا د خدا هستیم و اگر توانستم این تفکر را در طول روز ما حداقل کمی از روز داشته باشیم و به آن تداوم دهم و در مورد آن خوب بیندیشیم در نماز با تمرکز فکری و حضور قلب بیشتری به آنها اعتراف می کنیم و نماز ی که با حضور قلب خوانده شود نه تنها خودش بالا می رود بلکه صاحبش رانیز بالا می برد چرا که با عث می شود شخص در طی روز بیشتر به یاد خدا باشد و به همان نسبت کمتر است به گناه بیفتند و به خاطر همین است که گفته اند:ان الصلوه تنهی عن الفحشا ء والمنکر ( 2) نماز انسان را از کار زشت دور نگه می دارد . منابع : برگرفته از خبر گزاری فارس1-تفسیر نمونه , زیر نظر ناصر مکارم شیرازی جلد 1 ص 52 2--قرآن کریم سوره مبارکه عنکبوت , آیه 45 |
در مورد زمان تشرّف به مسجد، زمان خاصی اعلام نشده است و هر زمانی که انسان دوست داشته باشد، می‌تواند به آن مسجد مقدس مشرّف شود ولی در مورد شب چهارشنبه دو نکته حایز اهمیت است:
اولاً: در مورد مسجد سهله که آن هم یکی از مکانهای منتسب به امام زمان علیه السلام می‌باشد، شب چهارشنبه موضوعیت دارد و بعید نیست، رسم شب چهارشنبه در مسجد جمکران هم از آنجا گرفته شده باشد.
ثانیاً: مطابق روایت حسن بن مثله جمکرانی، آن ملاقات در شب سه شنبه بوده است و حضرت به او دستور می‌دهد: «میان گله جعفر کاشانی، بُزی است، آن بز را بخر و در این موضع سر ببر (محل مسجد جمکران)و آن را در شب آینده (یعنی شب چهارشنبه) ذبح کن و گوشت آن را در روز چهارشنبه توزیع نما ...»؛ از تعبیر و دستور امام علیه السلام به حسن بن مثله برای قربانی در شب چهارشنبه، چنین استفاده می شود که این شب از اهمیت خاصی برخوردار است، و لذا عاشقان آن حضرت در شب چهارشنبه دور هم جمع می شوند و با استمداد از خداوندمتعال به آن حضرت درصدد برآورده شدن حاجت و رفع مشکلات خویش می شوند و برای ظهور آن حضرت نیز دعا می کنند.
لازم به ذکر است با توجه به اشتیاق روزافزون عاشقان حضرت و ازدحام بیش از اندازه در شب چهارشنبه، می‌توان جهت استفادة بیشتر از فضای معنوی آن مکان مقدس، در ایام دیگر هفته خصوصاً صبح و عصر جمعه که متعلق به امام زمان علیه السلام هم می‌باشد، یا شب جمعه به مسجد مشرّف شد.
با توجه به حضور محدود وکوتاه مدت اَن حضرت در دوران پدر بزرگوار خود و محدودیت هاى فراوانى که در دوره غیبت براى آن حضرت وجود داشت، نباید انتظار داشت که مطالب بسیارى از اَن امام همام به دست ما برسد اما با وجود همه این محدودیت ها، از اَن حضرت اَثارى چند به یادگار مانده است که گرچه محدود است، امَا برخى از اَن ها بسیار مهم و راهگشا مى باشد. اَثار اَن حضرت عبارتند از:
1 - روایات واحتجاج ها: این روایات به ایام کودکى و دوران کوتاه زندگى اَن حضرت در زمان حیات پدر بزرگوارشان باز می گردد.
2 ـ دعاها و نمازها در دعاهایى که از اَن حضرت به دست ما رسیده، مضامین بلند و متعددى مطرح شده است. مضامینى همچون: شناخت خداوند، مقام شامخ اهل بیت(ع) مقام امام زمان(ع)، قیامت، انتظار فرج، وظائف مؤمنان در عصر انتظار، پیروزی حق بر باطل، صبر در شدائد، رفع گرفتارى ها از مؤمنین، دعا در حق پیامبر و امامان معصوم (ع)، قضاى حوائج، و بسیارى از مساثل اخلاقى و رفتارى دیگر افزون بر دعاها، نمازهاى متعددى نیز از اَن حضرت نقل شده است.
3 ـ زیارت نامه ها : زیارت، امام شناسى وگویاى رابطه انسان با امام است. در زیارتنامه هاى منسوب به اَن حضرت، معارفى بلند از امام شناسى، شأن و مرتبت اَن بزرگواران و وظائف و تکالیف مؤمنان نسبت به اَنان و نیز برخى حقایق و مجاهدت ها و تاریخ امامان معصوم (ع)اَورده شده است.
4 ـ توقیعات وبیانات آن حضرت توقیعات نامه هاى متعددى به برخى از نایبان خاص )نواب اربعه( یا نایبان عام )همچون شیخ مفید( و یا بعضى از شیعیان وپیروان خود دارد. بعضى از این نامه ها در جواب برخى پرسش ها و بعضى دیگر ابتدائاًا ز جانب اَن حضرت صادر شده است. محتواى این نامه ها حاوى مسائل متعدد و مختلفى است. مسائلى همچون: پرسش و پاسخ هاى فقهى، نقش امام در دوران غیبت، برخى هشدارها و پیشگویى ها، تأیید و تکذیب برخى افراد، وظائف منتظران، مرجعیت فقها در عصر غیبت و...
افزون بر توقیعات، از اَن حضرت سخنان فراوانى نیز در باب مسائل مختلف به یادگار مانده است. این سخنان از جانب کسانى نقل شده است که به حضور حضرت شرفیاب شده اند. محمد بن عثمان عَمروى دومین سفیر اَن حضرت می گوید: آن حضرت را براى اَخربن بار در کنار خانه خدا دیدم که چنین می گفت: اللهم انجزلى ما وعدتنى )خدایا آن چه که به من وعده کردى، آنجام ده( و دیدم که در مستجار، پرده کعبه راگرفته و عرضه مى دارد: اللهم انتقم لى من اعدائى )خدایا انتقام مرا از دشمنانم بگیر
امام حسن عسکری علیه السلام فرموده اند: علامات المومن خمس: صلاه احدی و خمسین و زیاره الاربعین والتختم فی الیمین و تعفیر الجبین والجهر ببسم الله الرحمن الرحیم.
علامات مومن پنج چیز است: 51 رکعت نمازگذاردن در هر شب و روز (17 رکعت نماز واجب و 34 رکعت نافله) و زیارت اربعین و انگشتر در دست راست کردن و بر خاک سجده نمودن و بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحیم.
مهمترین وظیفه منتظر شناخت نسبت به امام زمان(عج) است
اطاعت از امام عصر (عج) واجب است و هر کس اطاعتش واجب باشد، باید شناخته شود تا ضمن کسب معرفت با افراد سودجو که درصدد کسب مقام او می باشند تفکیک قائل شوند.
در روایتی از حضرت امام موسی بن جعفر (ع) به این مهم اشاره شده است: هر کس در چهار مورد شک کند به تمام آنچه خدای تعالی نازل فرموده کفر ورزیده است. یکی از آنها شناختن امام زمان با صفات و ویژگی هایش می باشد.
در اهمیت شناخت و کسب معرفت نسبت به امام عصر(عج) همین بس که پیامبر اکرم و امامان معصوم (ع) در هر زمان به بیان صفات و ویژگی های خاص آن حضرت پرداخته اند. بنابراین بر هر مؤمنی واجب است (شرط ایمان است) که امام زمانش را با صفات خاص و آداب و ویژگی های آن جناب بشناسد تا با ادّعای شخص ملحدی که لایق آن مقام نیست به شبهه نیفتد و در دلش تردیدی راه نیابد.
شناخت و تشخیص امامت ایشان جز از دو راه مؤثّر نیست: یکی آشکار شدن معجزه و بینه از جانب ایشان و دیگری ظاهر شدن نشانه ها و صفات و کمالات و ویژگی هایی است که در خصوص ایشان از جانب ائمه اطهار (ع) در روایات ذکر شده است.
در روایتی که در تفسیر البرهان از معاویه بن وهب از حضرت امام صادق(ع) آمده است با صراحت بر وجوب تحصیل این دو شناخت یعنی شناخت نام و نسب و شناخت صفات و کمالات و علائم و نشانه های ایشان در هنگام ظهور دلالت کرده است.
ایشان می فرمایند: به درستی که بهترین و واجب ترین فرضیه ها بر انسان شناخت پرودگار و اقرار به بندگی اوست... و پس از آن شناخت فرستاده خدا است و گواهی دادن به پیامبری او و بعد از آن شناختن امامی است که به نعت و صفت و نامش در حال سختی و راحتی به او اقتدا می نماییم و امام وارث پیامبر است و اطاعت امام اطاعت خداوند و اطاعت رسول خدا (ص) است و تسلیم بودن او در همه امور و مراجعه کامل به او و پذیرش گفته او ، از مراتب شناخت می باشد و بداند که امام بعد از رسول خدا علی ابن ابیطالب(ع) است و بعد از او... تا حجت که فرزند حسن می باشد.
رسول اکرم (ص) فرمودند: من مات و لم یعرف امام زمانه مات میته الجاهلیه هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است. امام صادق(ع) ذیل روایت مزبور می فرمایند: منظور از جاهلیت، کفر و نفاق و گمراهی است.
در قلَه هرم اعتقادى شیعه، عقیده به مهدویت وانتظار براى ظهور وحکومت جهانى حضرت است .
بنابراین رابطه انتظار و بهداشت روان، در حقیقت مبتنى بر رابطه دین و باورهاى دینى با بهداشت روان است. باورهاى دینى از طریق تغذیه روحى، معنابخشى به زندگى، اتصال به منابع قدرت، تخلیه هیجانى .... زمینه هاى آرامش وبهداشت روانى را فراهم می کند .
انتظار علاوه بر این که از ابتلا به بیمارى هاى روانى. جلوگیرى می کند، زمینه رشد وارتقاء توانمندى هاى فرد را در ایفاى نقش هاى اجتماعى، روانى و جسمى فراهم مى سازد. وقتى حالت انتظار در انسان پدید مى آید، مى شود امید وآمادگى و اشتیاق را در خود تجربه کرد. انتظار نور وعدالت، بارقه امید را در دل انسان زنده می کند .
آمادگى براى انتظار نیز به این معناست که توانایى بردبارى بر تأخیرها وشکیبایى بر مشکلات ناشى از غیبت را داشته باشیم. وگواه صادق بر انتظار، شور واشتیاق است که از یک سو در غمِ فراق است و از دیگر سو در شوق وصال.
به طورکلى، امید، آمادگى و اشتیاق، شرایط روانى خاصى ایجاد می کند که در جلوگیرى از بیمارى ها و ارتقاء توانمندى ها در مقابله با اضطراب ها نقش موثرى دارد.
انتظار حالتى است نفسانى که آمادگى براى آنچه انتظارش را مىکشیم، از آن بر مىآید و ضدّ آن یأس و ناامیدى است، پس هر قدر که انتظار شدیدتر باشد، آمادگى و مهیّا شدن قوىتر خواهد بود، نمىبینى اگر مسافرى داشته باشى که در انتظار مقدمش به سر مىبرى، هرچه هنگام آمدنش نزدیکتر شود، مهیّا شدنت فزونى مىیابد، بلکه احیاناً خوابت به بیدارى مبدّل مىگردد، چون انتظارت شدید است.
و همانطور که مراتب انتظار از این جهت متفاوت است از جهت محبّت نسبت به کسى که در انتظارش هستى، نیز مراتب متفاوتى دارد، پس هر چه محبّت شدیدتر و دوستى بیشتر باشد، مهیّا شدن براى محبوب زیادتر مىشود و فراقش دردناکتر مىگردد، به گونهاى که منتظِر، از تمام امورى که مربوط به حفظ خودش هست، غافل مىماند و دردهاى بزرگ و محنتهاى شدید را احساس نمىکند
. بنابراین مؤمنى که منتظر آمدن مولایش مىباشد، هر قدر که انتظارش شدیدتر است، تلاشش در آمادگى براى آن به وسیله پرهیز از گناه و کوشش در راه تهذیب نفس و پاکیزه کردن درون از صفات نکوهیده و به دست آوردن خوىهاى پسندیده بیشتر مىگردد، تا به فیض دیدار مولاى خویش و مشاهده جمال انورش در زمان غیبتش رستگار شود، همچنانکه براى عده بسیارى از نیکان اتفاق افتاده است.
و لذا امامان معصومعلیهم السلام - در روایاتى که خواندى و غیر آنها - به پاکیزگى صفات و مقیّد بودن به انجام طاعات امر فرمودهاند. بلکه روایت پیشین ابوبصیر اشارت یا دلالت دارد بر اینکه رستگارى به مقام انتظار و نایل شدن به پاداش منتظران، به پرهیز و پروا از گناه و آراستگى به خوىهاى پسندیده بستگى دارد.
چنانکه حضرت صادقعلیه السلام فرمود: هر آن کس که خواسته باشد از یاران قائمعلیه السلام شود، باید که منتظر باشد و باید در حال انتظار به پرهیزکارى و خوىهاى پسندیده عمل نماید، که هرگاه بمیرد و قائم به پس از مردنش بپاخیزد، پاداش او همچون کسى خواهد بود که دوران حکومت آن حضرت را درک کرده باشد... .
و بىتردید هر قدر که انتظار شدیدتر باشد، صاحب آن، مقام و ثواب بیشترى نزد خداى - عزّوجلّ - خواهد داشت. خداى تعالى ما را از مخلصان منتظرین مولایمان صاحب الزمان - عجّل اللَّه فرجه الشریف - قرار دهد
پیامبرگرامى اسلام (ص) در تجلیل از مقام شامخ منتظران حقیقى خطاب به صحابه فرمود: شما اصحاب من هستید، لیکن برادران من مردمى هستندکه در آخرالزمان مى آیند.
آن گاه در مقام توصیف اوج مجاهدت و تدین ایشان مى فرماید: هر یک از ایشان، بیش از کسى که بر زجر پوست کندنِ درختِ خار با دست خالى در شبِ تاریک یا نگهدارىِ آتش سوزانِ چوبِ درختِ تاغ درکفِ دست صبر مى کند، در دیندارى خود استقامت مى ورزد. به راستى که آنان چراغ هاى هدایت در شب هاى ظلمانى هستند. (1)
امام جعفر صادق (ع) نیز فرمود: هرکس بخواهد در شمار منتظران حقیقى آن عدلِ منتظَر باشد، باید پارسایى پیشه کند و متخلَق به مکارم اخلاق گردد.
واجبات نماز -ارکان نماز -غیر ارکان نماز
مبطلات نماز
اذان و اقامه
ترتیب نماز
نمازهاى یومیّه
نمازهاى واجب
شکیات نماز
راههای تشخیص جهت قبله
ظهر شرعی - فرق غروب و مغرب - نیمه شب
وقت خواندن نمازهای یومیه
فضیلت تسبیح حضرت زهرا سلام اللّه علیه
چرا نماز میخوانیم ؟
چرا شب های چهار شنبه بایستی به مسجد مقدس جمکران رفت؟
آثار حضرت ولی عصر عجل الله تعالى فرجه الشریف
[همه عناوین(24)]
بازدید دیروز: 11
کل بازدید :462986
<<